Walentynki - to święto miłości, które choć popularne dziś w Europie i Ameryce ma długą tradycję we Włoszech. To właśnie to święto nawiązuje do Luperkaliów (nazywanych tak na cześć Lupercusa, który był bogiem płodności). W starożytnym Rzymie odbywały się w okolicach 15 lutego. 

Wedle legendy Walenty był biskupem we włoskim mieście Interamna (dzisiejsze Terni), który zmarł męczeńską śmiercią 14 lutego 273 (a może 269 lub 270), dlatego święto zakochanych obchodzone jest tego samego dnia. Potajemnie i pomimo zakazów żenił zakochane pary, zachęcał żołnierzy, aby nie szli na wojnę i zostawali w domu z rodzinami. Dzięki swoim uzdrawiającym zdolnościom nazywany był obrońcą przed padaczką (epilepsją) i podagrą (dną moczanową).

Historycznie ujmująć po raz pierwszy zarówno 14 luty, jak i Walentynki zostały opisane w dziele pod tytułem "Sejm ptasi", które jest autorstwa największego poety angielskiego średniowiecza i polityka Geoffreya Chaucera. Ten XIV-wieczny wiersz dotyczy ptaków wybierających swoich partnerów i został napisany jako hołd dla zaręczyn 15-letniego króla Anglii Ryszarda II. z księżną Anną Czeską, córką Karola IV, która była od niego starszą o osiem miesięcy. Chociaż to małżeństwo króla angielskiego z czeską szlachcianką zostało zawarte z powodów politycznych, mówi się, że między parą narodziła się wielka miłość, a Geoffrey Chaucer ostatecznie stał się tym, który uczynił ze św. Wlentego patronem tego święta.

Mówi się, że najstarsze przesłanie walentynkowe zostało napisane przez księcia Karola Orleańskiego, kiedy w 1415 r. wysłał żonie pozdrowienie ze swojego więzienia w Tower of London. Później list miłosny (walentynki) rozprzestrzenił się stopniowo w całej Wielkiej Brytanii, a w połowie XVIII wieku dotrał również do Ameryki. Najpierw dawano sobie kartki walentynkowe, a potem pocztówki z sercem, które miało symbolizować miłość.

Dziś we Włoszech popularnym zwyczajem na Walentynki jest wyjście na romantyczną kolację, krótki pobyt tylko dla dwóch osób, a przede wszystkim zakup ukochanej czerwonej bielizny.