Według starożytnej legendy wyspy powstały, gdy bogini Wenus wynurzyła się z wód Morza Tyrreńskiego i w pośpiechu, aby dotrzeć do wybrzeża, zgubiła swój cenny naszyjnik z pereł: siedem z nich wyłoniło się i stało się pięknymi wyspami, które dziś tworzą archipelag.
Archipelag, położony między wybrzeżem Toskanii a Korsyką, jest prawdziwym naturalnym rajem, który każdy powinien odwiedzić przynajmniej raz w życiu. Składa się z siedmiu głównych wysp (Elba, Giglio, Capraia, Montecristo, Pianosa, Giannutri i Gorgona) oraz kilku małych wysepek i skalistych klifów.
Wyspy te różnią się między sobą budową geologiczną, krajobrazem i zachowaną bioróżnorodnością, ale wszystkie łączy krystalicznie czyste morze i bujna roślinność. Co więcej, te klejnoty wciąż zachowują spokojne wyspiarskie życie z lokalnymi tradycjami i zwyczajami. Od 1996 roku istnieje Parco Nazionale dell'Arcipelago Toscano, największy park morski w Europie, który został utworzony w celu ochrony, wzmocnienia i zachowania piękna tego obszaru i jego niezwykłej różnorodności środowisk naturalnych.
ELBA
Elba jest trzecią co do wielkości włoską wyspą w archipelagu Toskanii. Ma nieskończoną liczbę powodów do odwiedzenia: przede wszystkim różnorodność krajobrazów morskich ze skalistymi wybrzeżami, długimi plażami z najdelikatniejszym piaskiem lub małymi zatoczkami z białymi kamykami i piękną śródziemnomorską roślinnością. Nie należy zapominać, że wyspa, która zawsze słynęła ze złóż rudy żelaza, charakteryzuje się niezwykłym bogactwem skał i minerałów. Elba jest również bogata w historię. Znajduje się tu na przykład średniowieczny zamek Volterraio i Palazzina dei Mulini, rezydencja Napoleona na jego pierwszym wygnaniu, w której do dziś zachowały się zabytki z jego czasów. Wreszcie, jest to idealne miejsce dla miłośników nurkowania, turystyki pieszej i rowerowej z niesamowitą siecią oznakowanych szlaków. Z pewnością nie będziesz się nudzić!
GIGLIO
Giglio, druga co do wielkości wyspa archipelagu Toskanii, to prawdziwa perła. Znajduje się naprzeciwko Monte Argentario. Campese, słynąca z czerwonawego piasku i urzekającej panoramy o zachodzie słońca. Inne mniejsze plaże to: Arenella, Cannelle i Caldane. Wyspa szczyci się wyjątkową przejrzystością wody, co czyni ją prawdziwym rajem dla miłośników snorkelingu. Ponadto jej terytorium zachęca do podążania fascynującymi szlakami zanurzonymi w dziewiczej przyrodzie, z których można podziwiać zapierające dech w piersiach widoki na archipelag. Oprócz pięknego krajobrazu, warto również odwiedzić port Giglio Porto i uroczą średniowieczną wioskę Giglio Castello, z charakterystycznymi uliczkami i pozostałościami twierdzy pizańskiej.
CAPRAIA
Capraia o powierzchni 19,3 km² jest trzecią co do wielkości wyspą archipelagu Toskanii. Swoją nazwę zawdzięcza wymarłym już dzikim kozom, które niegdyś stanowiły większość jej fauny. Jest pochodzenia wulkanicznego i w większości górzysta, znana z erozji stromej linii brzegowej. Wody wokół wyspy Capraia są szczególnie bogate: miłośnicy snorkelingu, nurkowania i nurkowania z rurką znajdą tu wspaniałe dno morskie, na którym osiadły również niezwykłe podwodne znaleziska archeologiczne. Piękne szlaki zachęcają do spacerów, pozwalając odkryć ukryte zatoczki i nietknięte zakątki. Historyczne i artystyczne dziedzictwo Caprai jest bardzo bogate: oprócz czterech kościołów na wyspie (Santo Stefano, Santa Maria Assunta, San Nicola i Sant'Antonio), znajduje się tu twierdza San Giorgio, zbudowana przez Genueńczyków w XVI wieku.
MONTECRISTO
Ponieważ jest to integralny rezerwat przyrody od 1971 r. i biogenetyczny rezerwat przyrody od 1988 r., dostęp do niego nie jest łatwy: w ciągu roku wydawanych jest bardzo niewiele dziennych zezwoleń, a zwiedzanie odbywa się wzdłuż wcześniej wyznaczonych tras tylko w obecności autoryzowanego przewodnika. Symbolem tego miejsca jest koza Montecristo, jedyna w kraju żyjąca na wolności, przywieziona tu przez starożytnych żeglarzy. Jest ich około 250 sztuk.
GIANNUTRI
Wyłaniająca się z wód Morza Tyrreńskiego, romantyczna Giannutri, której skaliste klify są ukształtowane przez wiatr, jest najbardziej wysuniętą na południe wyspą archipelagu toskańskiego. Jedynymi miejscami do zatrzymaniasą Cala dello Spalmatoio i Cala Maestra z małymi kamienistymi plażami. Giannutri, która zawsze była uważana za świętą dla Artemidy Diany ze względu na półksiężyc, jest dziewiczą oazą rzadkiego piękna. Dno morskie, z jego bogatą naturalną różnorodnością i tajemnicami, takimi jak starożytne wraki statków, jest rajem dla miłośników nurkowania i snorkelingu. Pasjonaci pieszych wędrówek mogą cieszyć się wspaniałą naturalną scenerią wzdłuż różnych szlaków prowadzących przez śródziemnomorską makię. Główną atrakcją wyspy jest Villa Domizia, wspaniała rzymska willa z II wieku naszej ery, zbudowana przez potężną rodzinę Domizi Enobarbi. Stanowisko archeologiczne można zwiedzać wyłącznie w towarzystwie autoryzowanego przewodnika.
GORGONA
Gorgona, najmniejsza i najbardziej wysunięta na północ wyspa Toskanii, jest ostatnią czynną wyspą więzienną we Włoszech. Zwiedzanie jest dozwolone tylko z wykwalifikowanym przewodnikiem i z pewnymi ograniczeniami, zarówno ze względu na reżim więzienny, jak i ochronę różnorodności biologicznej. Podobnie jak inne perły archipelagu toskańskiego, Gorgona jest bogata w cuda natury i krajobrazy. Linia brzegowa charakteryzuje się licznymi zatoczkami i zatokami, z których najbardziej godne uwagi są Cala Scirocco, z Grotta del Bove marino, niegdyś sanktuarium fok mnichów, Cala Maestra i Cala Martina. Na wyspie znajduje się również interesujący kościół San Gorgonio, odbudowany w 1723 roku na miejscu starego kościoła, który został zniszczony w XV wieku, oraz dwie fortyfikacje, Torre Vecchia zbudowana przez Pizańczyków i Torre Nuova z okresu Medyceuszy.
PIANOSA
Wyspa Pianosa to na przemian skaliste odcinki i piękne zatoczki, z których najbardziej znaną jest niezwykła Cala Giovanna. Początkowo kolonia karna, a następnie super-więzienie, jej naturalne piękno pozostało nietknięte. Jednak Pianosa to nie tylko przyroda, ale także liczne świadectwa bogatej przeszłości, takie jak wczesnochrześcijańskie katakumby i pozostałości rzymskiej willi Agryppy. Polecamy spacer wśród neogotyckich budynków, obecnie opuszczonych i skorodowanych przez wiatr i sól, w starej wiosce Pianosa, niezamieszkanej od 1968 roku, kiedy to kolonia karna została przekształcona w więzienie o zaostrzonym rygorze, a cywile zostali usunięci. Chociaż nie jest to już więzienie, jest teraz zamieszkane przez kilka osób, które są odpowiedzialne za nadzór i kontrolę wyspy.
