Włoskie wina są podzielone na kilka kategorii.
VDT - vino di tavola - wina stołowe przeznaczone do codziennego, bieżącego spożycia.
IGT - indicazione geografica tipica - lokalne wina wyższej jakości z kontrolowanym pochodzeniem. Niektóre z nich mogą być bardzo dobrej jakości i przy tym odpowiednio drogie.
DOC - denominazione di origine controlatta, wina z kontrolowanym pochodzeniem, uprawą, technologią i jakością. Istnieje ponad 500 win tej kategorii, od przeciętnych, po wina najwyższej jakości.
DOCG - denominazione di origine controlatta garantita, to oznaczenie win najwyższej jakości zostało wprowadzone w 1980 roku. Pierwszym winem DOCG zostało uznane Barolo, a obecnie w ten sposób jest oznaczanych ok. 20 włoskich win, z których połowa pochodzi z Toskanii i Piemontu.
Do innych oznaczeń wina należą:
Classico - pochodzenie gron i wina z najważniejszej części danego regionu,
Superiore - wino o nieco wyższej zawartości alkoholu,
Riserva/Riserva Speciale - oznacza dłuższy czas dojrzewania, niż typowy dla danego wina (np. u Chianti dojrzewającego przez rok, jest to kolejnych 12 miesięcy, a u trzyletniego Barolo Riserva oznacza przechowywanie dłuższe o dwa lata).
Włoskie wina rozdziela się również pod względem smaku. Seco jest winem wytrawnym, abbocato, semi seco - półwytrawnym, amabile - słodkim, a dolce - bardzo słodkim. Jako amaro są oznaczone wina gorzkie, jako spumante musujące, frizzante - perliste. Nazwą passito są oznaczane bardzo słodkie wina produkowane z późno zbierannych winogron, a do ich wyrobu zostały użyte podsuszone owoce. Ze względu na kolor wyróżnia się vino bianco (białe), rosato (różowe), rosso (czerwone).
